Nicole Buchanan 39 yaşındaki kocası Conrad’ın koronavirüs testi pozitif çıktıktan sonra yaşadıklarını ve ölümünü anlatıyor
Medium.com ‘dan editör Katie Couric Covid-19 nedeniyle eşini kaybeden Nicole Buchanan’ın hikayesine yer verdi.
Dört hafta önce Conrad Buchanan, kızıyla dans etmeyi seven, sağlıklı, hayat dolu bir Floridalı DJ ydi. Ancak 14 Mart’ta 39 yaşındaki Conrad kendini hasta hissetmeye başladı. Eşi Nicole onu koronavirüs için test ettirmeye çalıştı, ancak test reddedildi.
“Onu test edemedik. Bunun için çok savaştım”
Conrad Buchanan, karısı Nicole ve 12 yaşındaki kızı Skye ile bahar tatillerine gitmeye hazırlandıkları 14 Mart gününün sabahı yüksek ateş ve vücut ağrılarıyla uyandı. Sırtı öyle ağrıyordu ki Nicole’e yeni bir yatak almayı düşündüğünü söyledi.
Gün ilerledikçe daha da kendini kötü hissetmeye başladı, vücut ağrıları ve bulantı baş gösterdi. Grip için kendini hazırladı, ancak test negatif çıktı. Aile hekimi ondan Covid-19‘u testini yaptırmasını istedi. Ancak hikayesinde sağlık sorunları olmadığı, son zamanlarda ülke dışına çıkmadığı ve sadece 39 yaşında olduğu için kimse onu test etmeyecekti.
Belirtileri kötüleşmeye devam etti
Birkaç gün içinde korkunç bir öksürük ve ishal başladı. Semptomlar görüldükten dört gün sonra, Conrad nihayetinde Covid-19 testini yaptırdı ve kendini karantinaya aldı. 21 Mart’ta alınan sonuçlara göre Covid 19 testi pozitif çıkmıştı. Sağlık Departmanı, evde kalmasını ve nefes darlığı çekiyorsa hastaneye gitmesini söyledi
O akşam, öksürük ve vücut ağrılarından öylesine ağırlaştı ki, kalkıp tuvalete gidecek gücü bulamadı
Nicole onu hastaneye götürmenin zamanının geldiğini anlamıştı: “Pazar günü, nefes almasının onun için daha da zorlaştığını söyleyebilirim. Ona hastaneye gitmemiz gerektiğini söylemeye devam ettim ve bana gitmekten çok korktuğunu söylüyordu. Nabzı düşüktü ve onu götürmem gerektiğini biliyordum. Hastaneye gidiyorduk ve benimle konuşmaya devam ediyordu. Acil Servis ekibine şöyle dedi: ‘Eşim benimle gelmeli.’ Korkudan aklını kaçırmak üzereydi ve hastane personeli, ‘Eşinizin arabayı park etmesi gerekiyor, park ettikten sonra yanınıza gelecek’ dedi. Arabayı park edip de girişe geri döndüğümde, hastane personeli beni içeri almadı. Acil Servis’e giremiyordum, kimse benimle konuşmuyordu ve sanki hastane tamamen kilitliydi.“
‘Kocanı entübe ettim, ventilatöre koydum ve şimdi yoğun bakım ünitesine taşınmayı bekliyor’ diyen bir doktorla konuştum
Dedim ki “Neden onu ventilatöre koydun?” Kimse beni aramadı; kimse ne olup bittiğini veya önerilerin neler olduğunu söylemedi. Kocamın bu kararı asla tek başına almayacağını biliyordum. Doktor bana bunun salgın sırasında uygulanan protokol olduğunu söyledi.
O gece Conrad’ın ciğerlerini ve kalbin sağ tarafını etkileyen pulmoner emboli vardı
Nicole, hastaneye girebilmesine rağmen kocasına dokunmasına ya da aynı odada olmasına izin verilmediğini söylüyor. Onunla konuşabilmesi için bir hemşire kulağına bir telefon koymuştu.
“O zamana kadar tıbbi olarak uyutuldu ve felç oldu. Oradaki hemşire inanılmazdı ve ağrımı görebiliyordu. Bir şey olursa beni aramasını istedim. Perşembe günü beni aradı, oksijen seviyesinin 40’a düştüğünü söyledi ve kalbini devam ettirmek için her 10 dakikada bir epi bastırıyorlardı. Beyin hasarı vardı. Bunun yaşamak istediği bir hayat olmadığını biliyordum. Kızımıza her zaman “Üç Küçük Kuş” söylerdi. Hemşire bizi onunla telefonda görüştürdü. Bizden ayrılırken ona şarkı söyleyebildik. Conrad o gün 17:45’te öldü“
Şimdi Nicole otopsi için savaşıyor
“Cevaplar istiyorum. Doktor, kocamın vücuduna bile bakmadı. Bunu doğal bir neden olarak göstermeye çalışıyorlar. Ama bunu söylemek için bedenine bakmaları gerekiyor. Bu doktorlar ne yaptıklarını bilmiyorlar. Herkes korkuyor. Beni bile test etmeyeceklerdi ve 16 gündür onunla beraber evdeydim. Sonunda testimi yaptırdım ve pozitifim, ama semptom olarak sadece tat ve koku duyum yok. Neden öldü ama ben iyiyim? ”
Nicole, CDC’yi şikayette bulunmaya çağırdı ve Covid-19 kurbanlarının sadece %5’inde otopsi yapıldığını söyledi
“ABD olarak bu hastaneleri ve bu doktorları hazırlamamız gerekiyor – başımıza ne geldiğini bilmemiz gerekiyor.” diyor Nicole. “Başka kimsenin bir daha böyle bir şeyi yaşamasını istemem. Korku filmindeymişim gibi hissediyorum.“
Bize, “Conrad, çevresinde çok sevildi. Neşelendiren, eğlendiren bir adamdı. Hayatın her yürüyüşünü, severek, müzikle bir araya getirdi. ”
